داروهای احیا

بسم الله الرحمن الرحیم داروهای مورد استفاده در ریکاوری و CPR آدرنالین  گشاد کننده برونشها، آگونیست αوв آدرنرﮊیک ، محرک قلبی، افزاینده BP  این دارو به صورت 1CC=1MG=1000μg و زمانی که با 10cc نرما ل سالین رقیق شود به صورت 1:10000 در می آید مکانیسم اثر دارو:  تحریک گیرندهای β در عروق کرونر ومغز : افزایش پرفیوﮊن عروق مغز وکرونر درجریان CPR  افزایش فعالیت خودکاری قلب: تحریک انقباضات خودبه خودی در جریان آسیستول یا برادی کاردی  تبد یل FineVF ( که به شوک خوب پاسخ نمیدهد ) به CorseVF : زمینه را برای پاسخ ریتم قلب به شوک فراهم می کند. مکا نیسم احتمالاًٌ افزایش جریان خون کرونر است.  اثر اینوتروپیک مثبت: باتحریک گیرنده های β قلب باعث افزایش قدرت انقباضی وایجاد انقباضات مکانیکی درجدارالکترومکانیکال قلب میشود.  تحریک گیرندهای α درعروق محیطی و افزایش مقاومت عروق سیستمیک :افزایش فشار خون سیستمیک اندیکاسیون ها:  آسیستول  فعالیت الکتریکی بدون نبض  تاکیکاردی بدون نبض  فیبریلاسیون بطنی  برادیکاردی علامت دار  برونکواسپاسم  حمله حاد آسمی  احتقان مخاطی وواکنشهای افزایش حساسیت دوزاژ دارو:  در بالغین 1mg از محلول 1:10000 (رقیق شده) وریدی که هر 5-3دقیقه تا اصلاح ریتم قلبی و یا برگشت نبض وجریان خون مناسب قابل تکرار است.  در کودکان: 0/01mg/kg از محلول 1:10000 (رقیق شده) هر 5-3 دقیقه تا سه نوبتتکرار شود  درصورت عدم پاسخ:  0/1 mg/kg از محلول 1:1000 (رقیق نشده)  در آنافیلاکسی:  دربا لغین : mg5/0- 3/0 از محلول 1:1000 زیر جلدی هر 15-10دقیقه تجویز میشود . یا mg5/0-1/0از محلول 1:10000از راه وریدی هر 5- 10دقیقه تجویز می گردد.  درکودکان:در صورت نیاز/mg/kg 01/0 از محلول 1:10000از راه وریدی هر 15-10دقیقه تجویز میشود نکات حین تزریق  برای آنکه دارو در حین CPR سریعتر از عروق محیطی به عروق مرکزی وقلب برسد 20-30cc سرم از همان رگ انفوزیون شود وعضو بالا تر از قلب قرار گیرد.  آدرنالین همراه داروهای قلیایی مثل بیکر بنات سد یم مصرف نمیشود زیرا باعث افزایش اکسید اسیون دارو و کاهش اثر آن می شود  تزریق مکرر در یک ناحیه باعث نکروز می شود .  بیماران در یافت کننده آدر نالین باید به دقت تحت مانیتورینگ قلبی باشند و ترالی احیاﺀ آماده باشد .  در آغاز تجویز ادرنالین عروق کلیوی منقبض و برون ده ادراری کم می شود عوارض:  تشدید ایسکمی  ضربانهای نابجا  ایسکمی وسردی انتهاها وازوپرسین  آنتی دیورتیک  منقبض کننده عروقی ( در دوزهای بالا)  بصورت 20واحد در 1 میلی لیتر موجود است  دارو با سرم قندی یا نرمال سالین با غلظت 1واحد در 1 سی سی سرم تهیه میشود. اندیکاسیون و میزان تزریق  در صورت عدم پاسخ فیبریلاسیون بطنی و آسیستول به آدرنالین  از وازوپرسین به میزان 40 واحد و فقط یک دوز بجای دوز اول و یا دوم آدرنالین میتوان استفاده نمود.  هنوز هیچ دارویی جای آدرنالین را در احیاء قلبی _ ریوی پر نکرده و تحقیقات بیشتری در خصوص استفاده ازوازوپرسین باید صورت بگیرد آتروپین:  سو لفات آ ترو پین از دسته داروهای انتی کو لینرﮊیک است  باعث افزا یش سرعت هدا یت داخل بطنی ، افزایش سرعت هدا یت گره A.V وافزایش تعداد ایمپا لسهای صادره از گره S.A به دلیل اثرات وا گو لیتیک قوی خود می شود.  اندیکاسیون:  درمان برادیکاردی علامت دار  آسیستول  بلوکهای تیپ یک و دو موبیتز علامت دار  داروی کمکی در درمان علامتی اختلالات گوارشی مثل اولسر پپتیک و.... پیش از عمل جراحی به منظور سا پرس ترشح بزاق، تعریق وترشحات مجرای تنفسی  مسمومیت با سموم ارگا نو فسفره دوزاژ دارو:  در آسیستول وفعالیت الکتریکی بدون نبض:  1mg هر 3-5´ تا حداکثر 3mg  در برادیکاردی و بلوک A.V علامت دار :  0/01mg/kg هر 5-3 دقیقه  حداکثر:4 نوبت یا 0/04mg/kg (یا 3 میلی گرم)  حداقل : mg 6/0 در بالغین عوارض:  تشدید ایسکمی  تشدید برادیکاردی  علائم آنتی کولینرژیک شامل: سر درد- آتا کسی – سر گیجه- تهییج- هیپر تا نسیون - مید ریاز- تاری دید- خشکی دهان- احتباس ادرار نکات لازم  نکته اول: دوز کمتر از 0/5mg آتروپین در بالغین با تحریک هسته عصب واگ در بصل النخاع باعث تشدید برادیکاردی دوز بالاتر از 3mg با عث بلوک واگ می شود .  نکته دوم: تزریق آ ترو پین در حضور V.F باعث تبد یل CoarseV.F به FineV.F و ضعیف شدن پا سخ به الکتروشوک میشود. لیدوکائین  از سال 1950 بعنوان ضد آریتمی  کاهش هدایت پذیری و تحریک پذیری در میوکارد  سرکوب فعالیت خودکاری در سیستم پورکینژ و عضله بطنی  ارجح ترین دارو در درمان دیس ریتمی های بطنی پایدار دوزاژ دارو  1mg/kg در صورت عدم تاثیر پس از 10 دقیقه mg/kg 0/5 و تکرار آن در صورت عدم پاسخ تا حداکثر 3mg/kg  Infusion:25-50 mic/kg/min (حداقل 24 ساعت)  Infusio:1-4mg/min طرز تهیه سرم لیدوکائین  ویالهای % 4 هر سی سی حاوی 40 میلی گرم است  ویالهای % 2 هر سی سی حاوی 20 میلی گرم است  ویالهای % 1 هر سی سی حاوی 10 میلی گرم است  در ماکروست: 450 سرم قندی+ 50 سی سی لیدوکائین2%(1 گرم یا 1000 میلیگرم لیدوکائین )  در میکروست:10 سی سی لیدوکائین 2% (200 میلیگرم لیدوکائین ) + 50 سی سی سرم قندی مراقبتهای تزریق دارو  1)تنها لیدوکایین فاقد ماده نگهدارنده یا آدر نالین که دارای برچسب وریدی باشد باید تجویز گردد.  2)انفوزیون داخل وریدی به محض اینکه ریتم پایه قلبی بیمار تثبیت شود یا علائم مسمو میت ظاهرشودقطع شود  3)بیمار حتماً تحت ما نیتورینگ باشد  4)در صورت علائم تضعیف بیش ازحد قلب( PR طولا نی و QRS پهن) قطع شود  5)دوز حمله ای Boluse به صورت رقیق نشده و مستقیم وریدی تزریق شود.  6) کنترل وضعیت CNS بیمار ( سر گیجه ، اختلا لا ت بینایی ، تشنج) .  7) بهتر است برای تزریق عضلا نی از عضله دلتو یید استفاده شود .  8) برای درمان هیپو تانسیون دادن مایعات داخل ورید و داروهای وازوپر سور عوارض:  عوارض نورولوژیک:( تغییر سطح هوشیاری ، تشنج، بی قراری،وز وز گوش، تاری دید، تهوع و استفراغ ، انقبا ضات ظریف عضلانی)  تشدید بلوکهای قلبی  دپرسیون میوکارد و کاهش فشار خون  مهم ترین: دپر سیون میو کارد و انبساط عروق محیطی که به هیپوتانسیون و برادیکاردی منجرمی شود مسمومیت و درمان مسمومیت با لیدوکایین شایع است . برای درمان مسمومیت خوراکی تجویز شارکول توصیه میشود . بیشتر تشنجات ناشی از تزریق وریدی از بین میرود و درمان عمدتا" عبارت است ازQ2 تراپی و در صورت ادامه تشنج دیازپام یا تیو پنتال لازم است. پروکائین آمید  از 1951 شناخته شد  کاهش فعالیت خودکاری سلولهای قلبی  کاهش هدایت داخل بطنی (سیستم هیس – پورکینژ)  در دیس ریتمی های بطنی وفوق بطنی :  در فیبریلاسیون دهلیزی، تاکیکاردی و فلاتر بطنی  در تاکیکاردی با کمپلکسQRS پهن غیر قابل تشخیص دوزاژ دارو  100 میلی گرم در عرض 5 دقیقه تزریق شود:  خاتمه دیس ریتمی: شروع انفوزیون وریدی  افت شدید فشار خون وپهن شدن کمپلکسQRS : قطع دارو  عدم پاسخ به دارو: تکرار دوزاژ دارو هر 5 دقیقه تا حداکثر 1 gr  Infusion:1-2 mg/min عوارض  افت شدید فشار خون  بلوک گره دهلیزی – بطنی و ایست قلبی  تشدید آریتمی در حضور هیپوکالمی موارد منع مصرف  کنترل سریع آ ریتمی های بطنی در خلال Acute MI ، جراحی قلب وکاتتریزاسیون قلبی و مواردی که ناشی ازمسمو میت با دیژیتال باشد  حساسیت مفرط به بیحس کنند های موضعی آ میدی  برادیکا ردی کاردی درمان نشده  انواع بلوکهای قلبی- سینو سی دهلیز ی و دهلیزی بطنی و داخل بطنی آمیودارون  از سال 1970 شناخته شد  افزایش پتانسیل عمل  کاهش هدایت پذیری  افزایش تحریک ناپذیری  اندیکاسیون:  در دیس ریتمی های بطنی وفوق بطنی دوزاژ دارو  دوز بلوس : 150mg در عرض ده دقیقه انفوزیون وریدی : 1mg/min به مدت 6 ساعت و سپس./5 mg/min به مدت 18 ساعت عوارض: افت فشار خون کاهش قدرت انقباضی قلب نیمه عمر دار طولانی است ( دوهفته تا سه ماه ) منیزیم سولفات  گشادی شریان کرونرو افزایش جریان خون کرونر  کاهش آسیب میوکاردو افزایش اکسیژناسیون میوکارد  تثبیت غشاء سلول و اثر مطلوب روی متابولیسم میوکارد  کاهش سایز ناحیه انفارکته . حفاظت میوکارد از نکروزه شدن در مقابل کاته کول آمین ها  گشادی شریان سیستمیک و تاثیر مثبت روی هموستاز پتاسیم و کاهش آزاد شدن کاته کول آمین ها  کاهش افترلود . کاهش میزان بروز نارسایی LV  کاهش آریتمی های بطنی و فوق بطنی  کاهش بلوکهای AV و BBB اشکال دارویی به صورت محلول و در ویالهای با50 سی سی با غلظت های زیر موجود است: 50% 1 سی سی 2 میلی مول یا 5/0 گرم 20% 1 سی سی 8/0 میلی مول یا 2/0 گرم 10% 1 سی سی 4/0 میلی مول یا 1/0 گرم موارد استعمال :  درمان تاکیکاردی بطنی چند شکلی یا چند کانونی  درمان تاکیکاردی بطنی مقاوم به درمان کنتراندیکاسیون  بلوکهای قلبی. هیپوتانسیون . شوک . نارسایی کلیه.  ادم حاد ریه و نارسایی احتقانی شدید قلب تزریق یکباره منیزیم  2-1 گرم معادل 8-4 میلی مول منیزیم در 100 سی سی سرم قندی 5% یا نرمال سالین طی 10 تا 15 دقیقه  منیزیم 50% 4 سی سی  منیزیم 20% 10 سی سی  منیزیم 10% 20 سی سی انفوزیون سولفات منیزیم  8 برابر مقدار بلوس دارو یعنی 16 گرم منیزیم معادل 64 میلی مول در 500 سی سی نرمال سالین یا قندی 5% طی 24 ساعت انفوزیون شود ( 500-100 میلی گرم در ساعت)  منیزیم 50% 32 سی سی  منیزیم 20% 80 سی سی  منیزیم 10% 160 سی سی مراقبتهای حین تزریق منیزیم  کنترل بازده ادراری و در صورت کمتر از 100 سی سی در ساعت بود قطع شود  کنترل رفلکسهای تاندونی عمیق (پاتلار) و در صورت نبود آن دارو قطع شود  کنترل فشار خون و جلوگیری از افت آن  جلوگیری ازانفوزیون سریع چون موجب هیپوتانسیون و بلوک و ارست میشود  در دسترس بودن کلسیم گلوکونات به عنوان آنتی دوت منیزیم بیکربنات سدیم  اندیکاسیون:  - ایست غیر شاهد  2- وجود اسیدوز متابولیک زمینه ای  3- وجود هیپرکالمی  4- به دنبال اینتوباسیون، ماساژ ،دفیبریلاتورودارو  درCPR اطفال در اولویت قرار دارد. I.V Injection 7.5% 1cc=0.9mEq 8 .4% 1cc= 1mEq به دنبال ارست قلبی و متا بولیسم بی هوازی ناشی از هیپو کسی ،اسیدوز متا بولیک ایجاد می شود ولی استفاده روتین ازبیکربنات توصیه نمی شود زیرا به دلیل عدم کفایت تهو یه باعث افزایش دی اکسید کربن می شود که این امر تشدید اسیدوز را بدنبال دارد و قدر ت انقباضی میو کارد کاهش می یابد. ضمناً مصرف بیش از حد بیکربنات باعث الکالوز شده که باز هم باعث عدم موفقیت احیاء می شود . دوزاژ بیکربنات  با لغین:در ابتدا،1mEq/kg از محلول 07/5/0 یا 4/ 08/0از راه و ریدی درمدت 2-1 دقیقه تزریق می شود  سپس5mEq/kg/0 هر10 دقیقه بسته به مقادیرگازهای خونی شریانی درمدت 2-1 تجویز می گردد (محلول 4/8% حاوی 50Emq/50mlاست.)  کودکان : mEq /kg1- 5/0 از محلول2/ 04/0از راه وریدی هر 10 دقیقه بسته به مقادیر گازهای خون شریانی درمدت 2-1 دقیقه تجویز میشود. دوزاژدارو  1meq/kg و پس از 10 دقیقه نصف آن تکرار میشود  برحسب نتایج ABG با استفاده از فرمول محاسبه میشود: X= (N - P) * W * ./3 X = بیکربنات مورد نیاز N = بیکربنات نرمال که 18 در نظر گرفته میشود P = بیکربنات بیمار W= وزن بیمار 3/. = ضریب ثابت فرمول عوارض  آلکالوز شدید  هیپوکالمی  هیپرناترمی  اختلال در آزاد سازی اکسیژن در سطح بافتی  خونریزی مغزی دوپامین  اثر درمانی دارو وابسته به دوزاژ آن است:  1-2 mic/kg/min : تحریک گیرنده های دوپامینرژیک ، افزایش جریان خون کلیه ها و دستگاه گوارش  2-5 mic/kg/min : تحریک گیرنده های بتا آدرنرژیک ، افزایش فشار خون و ضربان قلب  بیشتر از 5mic/kg/min: تحریک گیرنده های آلفا آدرنرژیک عروق ، تنگی عروق سیستمیک وافزایش فشار خون وضربان قلب اندیکاسیون  افت شدید فشار خون که ناشی از هیپو ولومی نباشد  حفظ عملکرد کلیه ها و سیستم گوارشی در هیپوتانسیون  عوارض:  تاکیکاردی و تشدید ایسکمی  دیس ریتمی  اختلال در پرفوزیون اندامهای انتهایی  تهوع واستفراغ مراقبتهای حین مصرف :  نا سازگاریها: بیکر بنات سدیم - آمینوفیلین- آمپی سیلین- پنی سیلینG  قبل از شروع درمان با دوپامین ، باید هیپوولمی اصلاح شود  رقیق کردن دارو باید بلافاصله قبل از تجویز انجام شود و محلول تا 24hr پایدارمی ماند دبوتامین (دبوترکس)  محرک گیرنده های بتای قلبی :  افزایش قدرت انقباضی قلب و تاکیکاردی  گشادی عروق محیطی و کاهش افتر لود  اندیکاسیون:  افت فشار خون  نارسلیی بطن چپ و ادم ریه دوزاژ دارو  2-20 mic/kg/min با توجه به پاسخ به دارو  حد اکثر تا 40µg/kg/min  فرمول تنظیم قطرات برای دوپامین ودبوتامین:  مقدار داروی اضافه شده به سرم / X=mic*w*6  X= قطره میکروست در دقیقه  mic = میزان داروی تجویز شده بر حسب میکروگرم در دقیقه  W = وزن بیمار  6 = عدد ثابت فرمول مراقبتها  هیپوولمی باید پیش از شروع درمان جبران شود.  در صورتیکه هیپوتانسیون شدید نبا شد از دوبو تامین استفاده می کنیم.  دبوتامین دارای عمل انتخابی روی قلب است و روی عروق کلیه اثر کمتری دارد.  از آنجایی که دبوتامین هدایت AVرا افزایش می دهد به بیما ران با AF به منظور پیشگیری از VT قبل از شروع این دا رو دیژیتا ل میدهند.  ازمحلول دکستروز 05/0و کلرید سدیم 09/0-رینگر لا کتاک و رینگر برای رقیق کردن استفاده می شود.  غلظت محلول انفوزیون دوبوتامین نباید بیش از mg/ml5 باشد.  محلو لهای حاوی دبو تامین به سبب اکسیدا سیون تغییر رنگ می دهند که موردی ندارد  هنگا م تجویز دارو از ورید بزگ محیطی استفاده کنید  جهت جلو گیری از بروز قلبیت در دفعات مختلف محل تزریق وریدی را جا به جا کنید.  به بیمار آموزش دهید درد قفسه سینه را فورا گزارش کند  EKG وBP به طور مرتب چک شود.  I/O تازمانی که برونده ادراری افزایش می یابد چک شود. عوارض  تاکیکاردی  ایسکمی میوکارد  دیس ریتمی  سردرد وتهوع و استفراغ نیتروگلیسرین نیاز به اکسیژن عضله میوکارد، پیش بار و پس بار قلب را کاهش می دهد این اعمال را با اتساع شریانهای کرونری و اتساع عروق محیطی انجام می دهد دوزاژ ومراقبتها  جهت انفوزیون دارو ابتدا آن را در 100 میلی لیتراز محلول دکستروز 5%درصد یا کلرید سدیم 9/0% رقیق نما یید و داروی دیگری را به آن اضا فه نکنید  دوز اولیه 5-10mcg/min انفوزیون وریدی و سپس تحت کنترل فشارخون هر 5-3 دقیقه 5mcg/minاضافه میشود تا حداکثر 200mcg/min  روش محاسبه و فرمول تنظیم قطرات:  5 mg از دارو در 100 سی سی سرم میکروست رقیق نموده و با فرمول زیر قطره در دقیقه بدست می آید:  GTT=mic x 1/2 عوارض  سر درد، تاری دید،ضعف و سرگیجه، هیپوتانسیون وضعیتی-تاکی کاردی تهوع و استفراغ، درد شکم، خشکی دهان ، تعریق ؛ تپش قلب و گر گرفتگی  شا یعترین : سردرد ، سر گیجه  مهم ترین : آریتمی  موارد منع مصرف:  در افزایش فشار داخل جمجمه ، فشار سیستولیک کمتر از 90 و در مصرف ویاگرا در 24 ساعت گذشته نباید استفاده شود